Inhoud
Ganzen in parken
De klassieke Vlaamse en Nederlandse parken met vijvers en uitgestrekte gazons zijn eveneens trekpleisters voor ganzen. De dieren vinden er veilige broedplekken tussen het riet rondom de parkvijvers, en de gazons en parkplanten voorzien in hun voedselbehoefte. Doorgaans zijn de ganzen geliefd bij de parkbezoekers. Wandelaars en kinderen houden er van om de ganzen (en andere vogels) in het park broodrestjes toe te gooien.
De problemen beginnen wanneer de gazons bevuild raken met ganzenuitwerpselen. Dat zorgt voor klachten en overlast. De overlast treedt vooral op in het zomerseizoen. Bij het begin van de herfst trekken veel Canadese ganzen weer weg uit de parken.1
Lokale gemeente- en provinciebesturen proberen het zomerse overlastprobleem in hun parken nog te vaak op te lossen door ongediertebestrijdingsdiensten in te zetten die de ganzen wegvangen.1 De afgevangen ganzen worden gedood, in de meeste gevallen door vergassing. De vangacties van ganzen in parken lokken veel misnoegen uit bij de vaste parkbezoekers. Het publiek wordt niet ingelicht over geplande afvangsten. De mensen reageren ontzet wanneer ze tijdens hun dagelijkse wandeling voor het voldongen feit staan dat de vertrouwde ganzen verdwenen zijn.
Alternatieve oplossingen in de vorm van ingrepen in het parklandschap zijn echter gemakkelijk te realiseren, gezien het om relatief kleine oppervlakten en ganzenaantallen gaat. Door te kiezen voor planten en grassoorten die niet op het favoriete menu van de gans voorkomen, wordt het park al heel wat minder aantrekkelijk. Afstappen van de klassiek aangelegde vijvers met eilandjes en oeverriet is een andere belangrijke maatregel die heel wat ganzenellende kan voorkomen. Als de ganzen geen geschikte broedplekken en voedsel meer vinden in de parken, zullen ze andere oorden opzoeken.
De handmatige laser2 is een prima oplossing voor parkbeheerders. Zo kunnen zij gericht ganzen verjagen zonder de andere watervogels te storen.
