Het recht om te redden: 12 eenden bevrijd!

Animal Rights heeft recent opnieuw eenden bevrijd uit de hel die de eendenindustrie is. Twaalf individuen redden is in zekere zin natuurlijk symbolisch in een industrie waar in Nederland jaarlijks zo’n 4 miljoen eenden worden geslacht. Voor deze twaalf maakt het echter een wereld van verschil. Zij zullen tot bloei kunnen komen en hun leven kunnen voltooien in relatieve vrijheid en natuurlijke omstandigheden.
Tegelijkertijd geeft dit ook de urgentie weer om deze industrie te vernietigen, omdat we niet ieder jaar tientallen, laat staan miljoenen eenden kunnen bevrijden en herplaatsen.

Animal Rights heeft sinds 2016 regelmatig het troosteloze bestaan van de eenden die in slavernij gehouden worden voor hun vlees, vastgelegd in de schuren waar ze in 6 weken tijd worden vetgemest voor de slacht.
Ook heeft Animal Rights via undercover- en dronebeelden, in 2018 en 2024 respectievelijk, het weerzinwekkende proces van het vangen en laden van eenden voor transport in beeld gebracht.
Via informatieverzoeken onder de Wet open overheid documenteert de dierenrechtenorganisatie sinds 2017 ook de misstanden in het slachthuis en de mesterijen uit de inspectierapporten van de NVWA.
In 2018 filmde Animal Rights al undercover hoe ‘inferieur’-geachte eenden werden doodgeslagen tegen de wand van de schuur en hoe een medewerker trachtte een eend te pletten onder zijn werkschoen, waarna het dier spartelend in een emmer belandde.
Recent brachten we via het TV-programma ‘Dierenridders’ in beeld hoe uitgeselecteerde eenden, niet goed genoeg voor de slacht, door de boer werden doodgeslagen.

Lees ook: EENDEN DOODSLAAN VOOR DUMMIES

De misstanden binnen de eendenindustrie zijn goed gedocumenteerd, niet alleen door Animal Rights, maar ook door de NVWA. Er zijn boetes opgelegd en de misstanden zijn door opeenvolgende landbouwministers erkend. Het gaat hier niet om incidenten; de misstanden zijn structureel. De ketenregisseur, eendenslachter Tomassen Duck-To, opereert als een criminele organisatie.

Tegelijkertijd hebben we in beeld gebracht hoe mooi het leven van eenden kan zijn wanneer ze worden bevrijd uit deze industrie.

Het kwaad
Nobelprijslaureaat Isaac Bashevis Singer schreef in ‘The Letter Writer’: "In relation to [animals], all people are Nazis; for the animals, it is an eternal Treblinka."

We leven in een omgekeerd juridisch regime, waarin degenen die dieren van een wrede dood willen redden, als criminelen worden behandeld, terwijl de industrie die het onrecht vertegenwoordigt en het lijden veroorzaakt, wettelijk beschermd is.

De BBB werkt, samen met VVD-er Thom van Campen, nog altijd aan een initiatiefwet waarmee dierenactivisten die zonder toestemming stallen of erven betreden strenger strafrechtelijk kunnen worden vervolgd. ”Het wetsvoorstel moet ervoor zorgen dat dit soort inbraken en stalbezettingen voortaan als huisvredebreuk of zelfs inbraak kunnen worden bestraft, ook als er geen sprake is van braak of vernieling,” aldus de BBB.

In de Verenigde Staten probeerden men dat al vanaf 2010. De veehouderij schakelde de staatswetgeving in om activisten ervan te weerhouden privéterrein te betreden om bewijs van dierenmishandeling te verzamelen. Dit hield in dat de straffen voor huisvredebreuk werden verhoogd en het een misdaad werd om te liegen op sollicitatieformulieren (om undercover te gaan werken) of om video- of audio-opnamen te maken zonder toestemming van de eigenaar of beheerder. Deze wetten kwamen bekend te staan als de ‘ag-gag’-laws.

Ondertussen zijn deze wetten in de VS grotendeels weer van tafel geveegd. Ook in Nederland lijkt dit een kansloze missie, die vooral het populisme dient.

Lees: DE STALBEZETTING VAN BOXTEL LEVERT (OOK) JURIDISCHE WINST OP

Legitimiteit - Zaakwaarneming
Het inslaan van een autoruit mag niet om een hond te redden, ondanks talloze sociale media posts en nieuwsartikelen die dat beweren. Je wordt allereerst geacht de eigenaar van de auto op te sporen en anders de politie en dierenambulance te bellen.

Natuurlijk tik je dat ruitje gewoon in wanneer het om een geval van leven of dood gaat en dan kom je er waarschijnlijk ook mee weg. Het moet dan ook echt warm zijn, de hond moet tekenen vertonen dat het niet goed met hem of haar gaat en het moet aannemelijk zijn dat de komst van de eigenaar of de autoriteiten niet kon worden afgewacht.
Juridisch heet dit ‘zaakwaarneming’: je treedt op in het belang van een ander. Maar, en nu komt het, niet in het belang van de hond, maar van de ‘eigenaar’ van de hond die het dier, notabene, in de auto achterliet.

‘Zaakwaarneming' moet je letterlijk nemen als het waarnemen van de zaak. ‘Zaakwaarneming’ betekent dat iemand handelt in het belang van iemand anders die niet in staat is om voor zijn eigen eigendom, in dit geval de hond dus, te zorgen. De persoon in wiens belang de actie werd ondernomen moet dan de kosten dragen, ook als de actie werd ondernomen zonder voorafgaande toestemming.
De verantwoordelijke kan vervolgd worden onder Artikel 2.2 van de Wet dieren dat verbiedt het onthouden van de nodige verzorging aan dieren die gehouden worden.

Natuurlijk is een dier geen ding, geen eigendom, geen bezit. Dieren zijn van zichzelf. Bij de bevrijding van dieren roepen de dierenindustrie en haar lakeien in de politiek en het juridische apparaat al snel: “diefstal!”

Een levend, voelend wezen kan je echter niet ‘stelen’, het is geen ding. Bij een sentient individu heet dat ‘ontvoering’. Het ontvoeren uit een situatie van uitbuiting en slavernij met enkel uitzicht op een voortijdige, gruwelijke dood heet: ‘bevrijden!’

Legitimiteit - Barmhartige Samaritaan
Interessanter is wat dat betreft Artikel 450 uit het Wetboek van Strafrecht: ”Hij die, getuige van het ogenblikkelijk levensgevaar waarin een ander verkeert, nalaat deze die hulp te verlenen of te verschaffen die hij hem, zonder gevaar voor zichzelf of anderen redelijkerwijs te kunnen duchten, verlenen of verschaffen kan, wordt, indien de dood van de hulpbehoevende volgt, gestraft met hechtenis van ten hoogste drie maanden of geldboete van de tweede categorie.”

In de Verenigde Staten heten dit ‘bystander laws’ of ‘Good Samaritan laws’. Deze wetten beschermen omstanders die vrijwillig iemand in een noodsituatie helpen tegen aansprakelijkheid voor onbedoelde schade die wordt veroorzaakt tijdens het verlenen van hulp, bescherming tegen rechtsvervolging uiteindelijk dus.
Veertien staten staan het wettelijk ook toe om honden uit hete auto’s te redden. Veel van deze wetten sluiten echter specifiek de toepassing van deze wet op landbouwhuisdieren uit. Sommige dieren zijn meer gelijk dan anderen.

Dat is de invloed van de vee-industrie. Landbouwhuisdieren zijn altijd in nood en in levensgevaar. Landbouwhuisdieren zijn een product of een productiemachine. Hun uitbuiting en vroegtijdige dood zijn het het economisch model waarop de vee-industrie stoelt.

Animal Rights is vanzelfsprekend van mening dat deze wetten en de ethiek waaruit deze voortkomen, van toepassing moeten zijn op dieren van welke soort dan ook die redding nodig hebben, inclusief dieren in intensieve veehouderijen en proefdierfaciliteiten.

Animal Rights zal altijd vanuit die filosofie handelen die zegt dat dieren geen bezit zijn en ze bevrijden waar we kunnen.

Geniet van de beelden!!!