Main content

Inhoud

Betaalt de EU-belastingbetaler voor het verplaatsen van wrede apenexperimenten naar Afrika?

Nieuws: 27 maart 2024
Dier­proeven

Op 20 oktober 2023 vond in Port Louis, de hoofdstad van het Afrikaanse eiland Mauritius, de bijeenkomst ‘National Strategy for the Development of a Pharmaceutical and Biotechnology Sector’ plaats. Mauritius tracht met hulp van de Europese Unie, als onderdeel van het Africa RISE initiatief, een eigen dierproeven-industrie op te zetten. De regering van Mauritius ziet hier wel brood in in de nasleep van de Covid-19 pandemie. Het moet een steunpilaar van de Mauritiaanse economie worden.

Tijdens de bijeenkomst lanceerde het Mauritius Institute of Biotechnoloy Ltd het ‘EU Report on Biopharma Industry Development in Mauritius’ in de aanwezigheid van EU ambassadeur voor de republiek Mauritius Oskar Benedikt en de directeur van International Partnerships (INTPA) van de Europese Commissie Martin Seychell.

Lees ook: TBC verspreidt vanuit Nederland met proefapen.

Apen als verdienmodel

Het plan wordt gepresenteerd als een stap in de richting van Afrikaanse zelfvoorziening in de ontwikkeling en productie van vaccins, maar waarschijnlijker is de werkelijke drijfveer dat Mauritius al apen heeft, gefokt en in het wild, en denkt grof geld te kunnen verdienen door er zelf op te experimenteren.

Animal Rights protesteerde eerder al bij de Mauritiaanse ambassade tegen de apenhandel voor de proefdierindustrie.

De makaken van Mauritius

Belangrijk voor het opzetten van een dierproevenindustrie is de aanwezigheid van dieren om op te testen. Mauritius fungeert al jaren als een exporteur van makaken voor de dierproeven-industrie. De vergruisde apenhandelaar Hartelust uit Tilburg was, tot Corona, jarenlang een van de afnemers.

De apen werden in 1598 op het eiland geïntroduceerd door Nederlandse zeelui en kolonialen. De dieren aarden en er leven er nu een geschatte 60.000 makaken in het wild, die niet bij iedereen populair zijn.
In de jaren '80 van de vorige eeuw werden de dieren voor het eerst gevangen voor het fokken in gevangenschap en de export naar dierproef-laboratoria in de Westerse wereld. Jaarlijks worden wereldwijd zo’n 130.000 apen gebruikt in dierproeven, waarvan 11.000 tot 12.000 afkomstig zijn van Mauritius; 80% daarvan zou ondertussen gefokt zijn in gevangenschap.

Money, money, money

Een Bizweek artikel1 laat geen twijfel bestaan over de beweegredenen: “The Non-Human Primate (NHP) Breeding industry presents an opportunity for Mauritius to maintain its economic stability through a niche industry. […] As Mauritius navigates the economic challenges of the 21st century, the NHP Breeding industry emerges as a potential powerhouse. If properly managed and developed, this industry could generate annual revenue of $2 billion for the Mauritian economy within a decade, indicates an official. Unlike the tourism industry, which relies on imported products and materials to operate, the NHP Breeding industry is primarily dependent on local resources. […] While the net inflow of dollars from tourism may not be as significant after accounting for operational expenses, the NHP Breeding industry’s contribution to export figures is considerable, currently standing at nearly 20%. And it is growing. In 2017, the export of macaques generated around MUR 700 – 800 million. By 2023, the revenue from the NHP Breeding industry had increased to nearly MUR 3 billion, underscoring the rapid growth and economic potential of this industry, claims an official. […] By opposing this industry, we risk losing the opportunity to be world leaders in a specific field. The question then becomes: Why kill an industry in which we could be number one? ”

Samenvattend: we hebben apen, laten we ze zelf gebruiken en er veel geld aan verdienen.
Het eiland kijkt daarbij ook naar landen als India en China die de export van apen hebben stil gelegd en de dieren nu gebruiken in de eigen laboratoria.
Opvallend is dat Mauritius als een van de redenen om zelf een dierproevenindustrie op te zetten, aandraagt dat het exporteren van apen eigenlijk onwenselijk is: “The export of monkeys is a process that is costly and is not appropriate for the welfare of the monkeys.”

Link met Charles River

De plotse ambitie van Mauritius om de dierproevenindustrie uit te bouwen, zou wel eens weinig te maken kunnen hebben met de ambitie om Afrika zelfvoorzienend te maken op het gebied van vaccins, zoals het Africa Rise rapport doet uitschijnen. Op 30 november 2023 kocht Charles River Inc een bijkomende 41% aandelen van het Mauritiaanse bedrijf Noveprim dat zich specialiseert in het leveren van makaken voor de proefdierindustrie. Charles River bezit nu 90% van de aandelen van Noveprim.1

Betaalt de EU-belastingbetaler voor het verplaatsen van apen-experimenten naar Afrika?

De EU steunt niet alleen deze ambitie, maar financierde ook het eerder genoemde rapport en draagt partners en investeerders aan. Mauritius zou met name wrede toxicologietesten op de primaten uitvoeren, dit zijn wrede experimenten waarbij de apen experimentele medicijnen gevoerd worden om te kijken wat de effecten en potentiële bijwerkingen zijn. Deze testen zijn slechte wetenschap, omdat hun resultaten notoir onbetrouwbaar zijn. Slechts 1 op de 10 medicijnen blijkt vervolgens ook dezelfde werking te hebben in mensen.

Animal Rights is van mening dat het onethisch is om met geld van de Europese belastingbetaler te gebruiken om in Afrika dierproefcentra met apen op te zetten, die in de EU zelf, meer en meer, als onwenselijk worden gezien. Het lijkt absurd dat, terwijl de EU en nationale overheden streven naar het afbouwen van dierproeven (en zeker die op niet-menselijke primaten) en inzetten op alternatieven, facties binnen de Europese Commissie een hele nieuwe dierproeven-industrie helpen opzetten in Afrikaanse landen. Africa Rise steunt naast Mauritius ook Botswana en de SADC-regio in de promotie van de Biopharma-agenda.

Misschien is de reden van deze stap nog cynischer: Realiseert de dierproevenindustrie zich dat het onvermijdelijk is dat het testen op primaten in Europa verboden zal worden en treft ze daarom voorbereidingen om deze te verplaatsen naar, onder andere, Afrika? En slaagt de dierproevenlobby er vervolgens dan ook nog in om de Europese belastingbetaler voor de kosten van deze verplaatsing op te laten draaien?

Genoeg reden voor kritische vragen denkt de dierenrechtenorganisatie; dit moet een halt worden toegeroepen!

Teken ook onze petitie: Geen transport van proefapen via onze luchthavens.