Stop de heksenjacht op de vos

In Nederland is de jacht op vossen het hele jaar door toegestaan, tussen zonsopgang en zonsondergang. Jagers mogen hierbij gebruik maken van geweren, drijfjachten en – in de periode van 1 september tot 1 maart – zelfs van honden. Bij deze laatste methode wordt een hond ingezet om in de ondergrondse gangen de vos op te sporen, aan te vallen en uit zijn hol te jagen. Een wrede en uiterst stressvolle manier van jagen.¹

Met een ontheffing kan de jacht verder worden uitgebreid. Provinciale overheden kunnen bijvoorbeeld toestemming geven om 's nachts te jagen met warmtebeeldkijkers of kunstlicht. Ook het gebruik van vangkooien kan worden toegestaan: jonge vosjes worden gevangen in een kooi die op een zichtbare plek wordt geplaatst. Wanneer de moeder haar jongen probeert te bevrijden, wordt zij vervolgens doodgeschoten. Is dit de 'liefde voor de natuur' of ‘de spanning van de jacht’ waar jagers het zo vaak over hebben?²

Jagers beweren dat de jacht op vossen noodzakelijk is om weidevogels te beschermen. Het klopt dat veel weidevogelsoorten het zwaar hebben, en bescherming is zonder meer noodzakelijk. Maar om de vos tot grote dader uit te roepen, is volstrekt onjuist. In totaal zijn er minstens veertien andere predatoren die op weidevogels jagen. Sommige vogelsoorten jagen zelfs twee tot vier keer vaker op deze prooien dan de roofdieren die tot de zoogdieren behoren. Het zijn allemaal natuurlijke jagers, die deel uitmaken van het bestaande ecosysteem. We moeten het niet willen dat we al deze soorten uitroeien, opdat andere soorten al dan niet in aantal kunnen toenemen.

De belangrijkste oorzaak voor de achteruitgang van deze vogels moeten we toch zoeken in de richting van de mens. Naast de schade die vrij loslopende katten aanrichten, zien we dat de intensivering van de landbouw ervoor zorgt dat tal van nesten, eieren en jonge vogels verloren gaan. We pleiten dan ook voor het aanpakken van de oorzaken, in plaats van het doden van inheemse diersoorten.¹

De jacht op vossen is niet alleen barbaars, het is in het geheel ook een zinloze onderneming. De dieren zijn strikt territoriaal, waardoor een gebied slechts een bepaalde hoeveelheid vossen kan bevatten. Wanneer jagers een vos afschieten, zal het vrijgekomen territorium snel worden ingenomen door een andere vos. Veel jachten vinden ook plaats in de tijd dat jonge vossen rondzwerven op zoek naar eigen territoria (in de herfst/winter). Het schieten van vossen maakt dan de territoria vrij voor de zwervers die op zoek zijn naar een eigen territorium.

De angst voor een ‘vossenexplosie’ zonder jacht is dan ook ongegrond. In Luxemburg is de vossenjacht sinds 2015 verboden. De populatie daar is sindsdien stabiel gebleven.¹

Animal Rights strijdt al jarenlang voor een verbod op de jacht op vossen. Met jouw hulp kunnen we daar samen voor zorgen:

1. Teken de petitie op deze pagina. Hoe meer ondersteuners, hoe krachtiger het signaal.
2. Deel de petitie ook vooral met vrienden, familie en op sociale media.
3. Zie je een vossenjacht of een vossenval? Maak beelden en deel deze met ons via info@animalrights.nl.
   Je kunt bij een jacht ook lawaai maken (bijvoorbeeld door te schreeuwen of te toeteren) vanaf de openbare weg om zo de jacht te verstoren. Let hierbij wel op je eigen veiligheid: jagers stellen jouw aanwezigheid niet op prijs.