Main content

Inhoud

Labels en keurmerken creëren een illusie van kippenwelzijn

Nieuws: 26 augustus 2021
Slacht

Belgische en Nederlandse supermarktketens presenteren vol trots vlees van kippen die een beter leven zouden krijgen in de vleesindustrie. Maar mogen we wel van een beter leven spreken wanneer de dieren nog steeds een kort bestaan te wachten staat met als einde een akelige dood in het slachthuis?

Gevangen in monsterlijke lichamen

Vleeskuikens worden geboren in lichamen die speciaal gefokt werden om in zo’n kort mogelijke tijd zoveel mogelijk te groeien, zodat productiekosten gedrukt kunnen worden en het vlees meer geld opbrengt. Proteïnerijke voeding zorgt ervoor dat broedkuikentjes in amper zes weken tijd worden vetgemest tot gigantische kippen van meer dan twee kilogram. Het korte leven van deze dieren is een aaneenschakeling van pijnlijke welzijns- en gezondheidsproblemen.

Zelfs al gaat het om trager groeiende rassen die voldoen aan het ‘Beter Leven’ keurmerk en het Better Chicken Commitment (BCC), de dieren krijgen amper 7-10 dagen langer te leven, groeien nog steeds abnormaal snel en zitten gevangen in monsterlijk grote lichamen wanneer ze piepend als kuikens naar de slacht worden afgevoerd.

Moederloze kuikens

De vleeskuikens worden geboren in broedkasten in broeierijen. Wanneer ze uit het ei komen zoeken ze instinctief piepend naar hun moeders, die ze nooit te zien zullen krijgen.

Het enige verschil met de kuikens die geboren zullen worden in bedrijven die de BCC ondertekenen, is dat de kuikens in de stal zelf geboren zullen worden en een transportrit van de broeierij naar de stal bespaard blijft. Ook zij zullen nooit de kans krijgen om onder de vleugels van hun moeder bescherming te zoeken.

Moederdieren hebben het extra zwaar

De productie van kippenvlees begint in vermeerderingsbedrijven. Daar worden de meest vergeten dieren van de vleeskippenindustrie in stallen zonder daglicht opgesloten: ouderdieren. Hanen en hennen die gebruikt worden voor de productie van broedeieren. Hanen en hennen leven met duizenden samen in van buitenlicht- en lucht afgesloten schuren, wat leidt tot veel stress en angst. De hennen hebben het extra zwaar te verduren omdat het paringsgedrag van de stevig gebouwde fokhanen zeer ruw is.

De meest vergeten moeders zijn bij uitstek vleeskuikenouderdieren die willens nillens ei na ei leggen en na 60 weken in het slachthuis eindigen zonder ooit hun eigen kuikens gezien te hebben.

Meedogenloos gedood

De bevruchte eieren die door de hennen gelegd worden zijn bestemd voor broederijen om kunstmatig uitgebroed te worden in broedkasten. Het duurt ongeveer 21 dagen voordat de kuikens uit het ei komen. De uitgebroede kuikens worden gesorteerd en gekeurd. Dieren die te klein zijn of afwijkingen vertonen worden meedogenloos gedood.

Animal Rights toonde in 2017 met undercoverbeelden hoe in een Vlaamse broeierij kuikentjes gedood worden door het breken van de nek op de rand van een krat, of door verdrinking in een emmer water. In de kratten met lege eierschalen bevonden zich achtergebleven kuikentjes. Deze dieren werden met de eierschalen in een afvalcontainer gegooid waar ze stierven door gebrek aan zorg en voedsel. Of de kuikens die geboren worden in de stallen die het BCC ondertekenden het beter zullen hebben, is nog maar de vraag.

Mishandelingen bij het vangen

Ook al onderschrijven de bedrijven en supermarkten de BCC, dezelfde vangbedrijven die werkzaam zijn in reguliere bedrijven, worden ingeschakeld om de kuikens te vangen voor transport. De kuikens worden ruw aan de poten bij elkaar gegraaid en in kratten gegooid om de dieren richting slachthuis te vervoeren. Poten en vleugels breken bij het hardhandig behandelen van de dieren of het dichtduwen van de kratten wanneer ledematen uitsteken

Animal Rights filmde in 2018 in een twintigtal vleeskuikenstallen hoe het eraan toe gaat bij het vangen en concludeerde dat vleeskuikens onder de containers terecht komen, geschopt worden, ruw bij elkaar gegraaid worden en hardhandig in containers gesmeten worden.

Volgens onderzoek van ILVO lopen jaarlijks 5,6 miljoen kippen vleugelbreuken op ten gevolge van de ruwe behandeling bij het vangen en laden.

Illusie

Dat deze kippen die leven in stallen met het ‘Beter Leven’ keurmerk of het BCC label ‘een goed leven krijgen’ is een zoveelste illusie. Deze kuikens krijgen hooguit 'een minder slecht leven' dan hun soortgenoten in reguliere bedrijven en zullen door dezelfde vangploegen opgewacht worden wanneer ze naar de slacht gebracht worden. Ook bij de productie van kippenvlees dat voldoet aan de standaarden van het Beter Leven keurmerk of de BCC is de hoofdbekommernis van de fokker de rendabiliteit van het bedrijf. De enige manier om bij te dragen aan het welzijn van kippen, is kip van je bord laten.