25.000 vleeskuikenouderdieren afgemaakt in Neerkant - bekijk de beelden

In stallen met vleeskuikenouderdieren, zoals deze in Neerkant, 'leven' vooral leghennen met zo’n 9% hanen om voor bevruchte eieren te zorgen. Die eieren gaan naar een broederij in Nederland of worden geëxporteerd naar het buitenland. De kuikens worden zonder hun ouders geboren en gaan op hun eerste levensdag naar een schuur om in 6 weken tijd vetgemest te worden. De dieren die hier op 28 oktober werden afgemaakt waren overduidelijk nog jonge dieren. Als ouderdieren na zo’n 50 weken zijn ‘opgebruikt’ zijn ze grotendeels kaal.

De tekst gaat verder onder de video.

Animal Rights was ter plaatse op de dag van de ruiming in Neerkant en maakte deze beelden.

Pluimveebedrijf J. Goosens heeft in 2015 een vergunning gekregen om 22.500 ouderdieren van vleeskuikens te houden in vijf stallen.¹ Als het aantal door het ministerie van Landbouw gerapporteerde, ‘geruimde’ kippen klopt werden veel meer dieren gehouden dan toegestaan.²

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Bij het ‘ruimen’ van dieren is er geen plaats voor respect. De dieren worden met shovels en verreikers bij elkaar geschoven en opgepakt en in afvalcontainers van destructiebedrijf Rendac gedumpt. Dieren die op de grond vallen worden met een grote boog in de container gegooid. Regelmatig worden kadavers gespietst op de vorken van de verreikers en moeten ze er afgeschud of langs de containerrand afgeveegd worden.

Op deze warme herfstdag kwam bij het dumpen van de kadavers veel stof vrij. Al in een Kamerbrief van 21 april was de minister van LNV genoodzaakt hierop te reageren: “Enige tijd geleden zijn er signalen geweest dat bij de ruimingen door de NVWA veel stof vrijkomt wat mogelijk leidt tot spreiding van virus naar omliggende bedrijven. De NVWA besteedt aandacht aan het terugdringen van stofvorming bij de ruiming bijvoorbeeld door het met water besproeien van de karkassen tijdens het laden en waar mogelijk laden van karkassen in de stallen. Analyses door onderzoekers tot nu toe hebben geen aanwijzing opgeleverd dat door of tijdens de ruimingen het virus is verspreid naar buurtbedrijven. De NVWA werkt verder aan verbeteringen van het proces van ruiming.”¹

Er werd in Neerkant wel, maar ineffectief met een tuinslang gesproeid. De oorzaak van het stof is vooral de luie manier van ruimen. In plaats van de kadavers op te rapen, werden ze bij elkaar 'geshoveld', waardoor ook de bodembedekking mee werd genomen. Dit, samen met het schudden om op de vorken gespieste dieren los te werken, creëerde flinke stof.

Nog steeds lukt het de NVWA niet om de mensen die onder hun toezicht werken de persoonlijke beschermingsmiddelen (PPE) op de juiste wijze te gebruiken; net als bij eerdere ‘ruimingen’ vanwege de vogelgriep en ook bij de ‘ruimingen’ van nertsen in 2020.

Vogelgriep is, net als Sars-Cov-2, een zoönose: een ziekte die zowel dieren als mensen treft en ook tussen beide kan overspringen. Opnieuw zagen we werknemers zonder gezichtsbescherming en zonder handschoenen in de buurt van de schuren en de afvalcontainers die worden gevuld met kippenkadavers en zelfs gevallen kippen oprapen.

Ook na meer dan een jaar vogelgriep en na het afmaken van meer dan 6 miljoen kippen, eenden en kalkoenen, zal Animal Rights deze beelden blijven maken, zodat niemand het lijden van deze dieren zal kunnen vergeten. Dat de overheid nog steeds geen substantiële maatregelen tegen de vogelgriepepidemie wil nemen, betekent niet dat wij als burgers zelf machteloos zijn. Samen kunnen we een einde maken aan de intensieve pluimveehouderij en dus aan de vogelgriep: kies plantaardig!